wtorek, 11 czerwca 2013

Długowieczna czasoprzestrzeń.

To ja.
Znów odczuwam ból istnienia
Coraz trudniej jest mi pisać o tym co się dzieje.
Świat pędzi ku zagładzie.
Atakują go bezrozumni, nieczuli ludzie.
Zaczynało być dobrze. Zaczynało się układać.
Już nawet przez chwilę miałam wrażenie,  że źle patrzyłam na świat.
Wydawał się lepszy.
Przez ten ułamek sekundy zauważyłam tak wiele.
Zauważyłam to czego nigdy wcześniej nie widziałam.
Szczera pomoc, współczucie, przyjaźń ponad wszystko i miłość. Miłość, która nie przemija.
Teraz wszystko prysło. Ot tak.
Znów mój światopogląd wrócił do stanu początkowego.
Ostatnio zastanawiałam się dlaczego kolor czarny jest uważany za smutny.
Odkąd pamiętam zawsze kojarzył mi się z czymś wesołym.
Tłumaczyłam sobie, iż jest to pomieszanie wszystkich kolorów świata.
Paciaja o ciemnej barwie.
Natomiast kolor biały jest najsmutniejszym kolorem.
Jest jak dusza. Zraniona i skrępowana. Bez wyrazu.
W końcu nie bez powodu mam biały pokój.
Pokój, który jest przesiąknięty pustką.
Żal wydobywający się z śnieżnobiałych ścian policzkujący mnie codziennie wieczorem.
Ciche łkanie, które jest roznoszone przez echo w każdy kąt pomieszczenia.
Krzyk o odrobinę nadziei zostawiający spustoszenie w sercu.
Łzy, które palą i niszczą duszę.
Zero ratunku dla zdrowego rozsądku, dla rozumu.
Oszalałe myśli wreszcie muszą znaleźć ujście.

1 komentarz:

  1. Siła uczuć w Twoich słowach...

    To co piszesz naprawdę się czuje... Słowa, w które ubrałaś swoje uczucia w połączeniu z tą muzyką sprawiają, że serce samo pęka, a łzy próbują się wydostać, by zgasić resztki optymizmu płonące, gdzieś we mnie. Ten weltschmerz.

    Wiem, że może nie powinienem, ale jednak muszę Ci podziękować za to, że przelewasz tutaj swój smutek, bo czuję w tym szczerość i piękno co w połączeniu potrafi sprawić, że przez chwilę odpłynę, a do mojego serca wkradną się uczucia.

    Cieszę się, że są ludzie tacy jak Ty, którzy przez swoje życie nie pędzą z opaską na oczach i potrafią się na chwilę zatrzymać, choć tak po prostu w życiu jest ciężej, ale warto.


    ~ Anonimowy anonim.

    PS: Życie jest podróżą, a nie miejscem dlatego wierzę, że Ty potrafisz zrobić krok w przód, mimo ciężkich chwil... Czekam na następne Twoje dzieła.

    OdpowiedzUsuń