To ja.
Dziś kolega podczas rozmowy powiedział mi "Ważne żebyś zawsze była sobą".
Śmieszne jest to, że nie wiem kim jestem.
Nie wiem jaka jestem w oczach innych.
Nie wiem kim jest ta postać, którą widzę w lustrze.
Nie znam siebie na tyle by wydać obiektywną opinie.
Codziennie dowiaduję się czegoś innego. Czegoś nowego.
Wiem jedynie, że jestem zagubiona.
Nie umiem się odnaleźć.
Nie potrafię obrać drogi prowadzącej do szczęścia.
Nie ma nikogo kto by mnie złapał za rękę i wspólnie ze mną podążał właściwą ścieżką.
Kogoś kto pomógłby mi obrać właściwy kurs.
Nie mówię tutaj o miłości. Nie chcę jej.
Mówię o PRZYJAŹNI.
Zbyt szybko nadaję to miano ludziom, którzy na nie nie zasługują.
Sparzyłam się nie raz.
Nie raz "przyjaciel" zamienił się w wroga.
Nie raz żałowałam swoich słów, które niczym pocisk zniszczyły wszystko na czym mi zależało.
Nie raz zniszczyły więź jaka łączyła mnie z innymi.
Czasami chciałabym uciec od samej siebie.
Jestem człowiekiem pokłóconym samym z sobą. Pokłóconym z własnym życiem.
Jestem pełna sprzeczności.
Chciałabym powiedzieć coś więcej o sobie.
Jednak uważam, że człowiek jest zbyt skomplikowany by opisać go w paru słowach.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz